கம்பன் கழகம் கொடுத்த பல்பு

இது ஒரு கொசுவத்தி மொக்கைங்கோ! ரெடி ஸ்டார்ட் ரொட்டேட் கொசுவத்தி....

அப்போ நான் பதினொண்ணாம் கிளாசு படிச்சுக்கிட்டு இருந்தேன். அப்போ கம்பன் கழகம் சார்பா மாவட்ட அளவிலான வினாடி வினா... அதாங்க க்விஸ் போட்டி வச்சாங்க. எங்கள் பள்ளி சார்பாக நானும் என் தோழிகள் மூவரும் கலந்து கொண்டோம். எல்லா ரவுண்டிலும் ஜெயிச்சு ஃபைனலில் ஃபர்ஸ்ட் ப்ரைசும் ஜெயிச்சிட்டோம்.(இதெல்லாம் சாதனைன்னு சொல்ல வந்துட்டியாக்கும் அடங்கு மவளே அடங்கு...)

ஆனா ப்ரைசை கையில் கொடுக்கவே இல்லை :(. ஏதோ விழா எடுத்து அப்புறமாத்தான் கொடுப்போம்னு சொல்லிட்டாங்க. சரின்னு நாங்களும் வந்துட்டோம். ரெண்டு மாசம் கழிச்சு எங்க ஊரு சித்ரா லைப்ரரியில் வச்சு விழா நடத்தி ப்ரைஸ் கொடுக்கப் போறதா சொல்லி பள்ளிக்கு லெட்டர் வந்துது.

பள்ளி ஆசிரியையின் துணையோடு நாங்களும் அங்க போனோம். சாயங்காலம் 4 மணிக்கு விழான்னு சொல்லியிருந்தாங்க. நாங்களும் போய் உட்கார்ந்தோம். மொத்தமே ஒரு 50பேர் வந்திருந்தாங்க. அதிலயும் 10பேர் மேடையிலத்தான் இருந்தாங்க.

பத்து பேரும் ஒவ்வொருத்தரா எந்திரிச்சு தலைவர் அவர்களே இவர்கள் அவர்களே... அவர்கள் அவர்களேன்னு ஆரம்பிச்சு (ஆனாலும் எல்லாருக்கும் ரொம்ப நல்ல மனசுங்க. எங்களையும் மறக்காம மாணவ மாணவிகளேன்னு அன்பா சொன்னாங்க) ஒவ்வொருத்தரும் குறைஞ்சது 20நிமிடமாவது ரம்பம் போட்டுக்கிட்டுத்தான் உட்கார்ந்தாங்க.

அப்படீ இப்படீன்னு எல்லாரும் எட்டு மணிபோல பேசி முடிச்சாங்க. எங்க கழுத்துக்கெல்லாம் உடனடியா ஹாஸ்பிட்டல் போய் கட்டு போட வேண்டிய நிலைமை. ஆனாலும் எங்க டீச்சர் கெஞ்சி(?) கேட்டுக்கிட்டதால பொறுத்துக்கிட்டு உட்கார்ந்திருந்தோம்.

ஒருவழியா பல்பு... சே... பரிசு கொடுக்கும் படலம் ஆரம்பிச்சாங்க. வினாடி வினா முதல் பரிசு @@@@பள்ளின்னு அறிவிச்சு எங்கள் ஒவ்வொருத்தர் பேரையும் சொன்னதும் நாலு பேரும் போய் பரிசை வாங்கினோம். பரிசுன்னதும் பெரிய ட்ராஃபி அல்லது ஷீல்டுன்னு நீங்க ரொம்ப குறைவால்லாம் நினைச்சுடக் கூடாது. ஆளுக்கொரு சர்ட்டிஃபிக்கேட் மட்டும்தாங்க கொடுத்தாங்க :(. ஃபோட்டோ கூட புடிச்சாங்க.

அதைக் கூட பொறுத்துக்கிட்டோம் ஆனா இரண்டாவது பரிசு @@@பள்ளி ன்னு சொல்லி அவங்க வந்ததும் அவங்களுக்கு எல்லாம் ஆளுக்கு ஒவ்வொரு பெரிய புத்தகமும் சர்ட்டிஃபிக்கேட்டும் கொடுத்தாங்க பாருங்க... நாங்க நொந்து போயிட்டோம். என் தோழி கோபத்தில்(?) அழவே செய்துட்டா..

எங்க கூட வந்த டீச்சரோ ரொம்ப பாவம் அதிர்ந்து கூட பேச மாட்டார். அவங்க சரி சரி போனா போகுது சர்ட்டிஃபிகேட் வாங்கியாச்சுல்ல போவோம்னு கூட்டிக்கிட்டு வந்துட்டார்.

கொசுவத்திக்குள் ஒரு கொசுவத்தி>>>>> இரண்டாம் பரிசு பெற்ற அணியிலுள்ள ஒரு பையன் என்னோடு கணக்கு ட்யூஷன் படித்தார். எங்க ரெண்டுபேருக்கும் எப்போதுமே ஜென்ம பகைதான். நான் ஃபர்ஸ்ட் ப்ரைஸ் கிடைச்சதில் அவனைப் போட்டு நல்லா வெறுப்பேத்தியிருந்தேன்.<<<<<கொசுவத்தி முடிஞ்சுது.

ரெண்டாவது நாள் தினமலரில் கம்பன் கழக பரிசளிப்பு விழான்னு ஒரு செய்தி வெளியாகி ஒரு ஃபோட்டோவும் போட்டிருந்தாங்க. அதுலயும் அவனுங்க படத்தைப் போட்டுட்டு கடைசியா குட்டியூண்டு முதல் பரிசு பெற்றவர்கள்னு எங்க பேரைப் போட்டிருந்தானுங்க. அடப்பாவிங்களா இங்கயும் எங்களை கவுத்திப்புட்டானுங்களேன்னு நொந்துக்கிட்டோம்.

ட்யூஷனுக்குப் போனா அவன் வேற அந்த பேப்பர் கட்டிங்கையும் புத்தகத்தையும் வச்சுக்கிட்டு பந்தா காமிச்சு பழி தீர்த்துகிட்டான் :(. எங்க ட்யூஷன் சார் வேற உன் ஃபோட்டோ போடாம இவன் ஃபோட்டோ வந்திருக்குன்னு அவர் பங்குக்கு வெறுப்பேத்தினார்.

எல்லா கோபமும் தலைக்கேறியிருந்த நேரத்துல எங்க வீட்டுக்கு எங்க அப்பாவைப் பார்க்க ஒருத்தர் வந்தார். கம்பன் கழக உறுப்பினரும் கூட. அவரோட போதாத நேரம்... முந்தாநேத்து உன்னைய அங்க பார்த்தேனேம்மா.. ன்னார். அவ்வளவுதான் என் எல்லா கோபத்தையும் அவரிடம் தீர்த்து விட்டேன். உங்களுக்கு அந்த ஸ்கூலுக்குத்தான் ப்ரைஸ் கொடுக்கணும்னா கொடுக்க வேண்டியதுதானே எதுக்கு போட்டின்னு ஒண்ணை வச்சு இப்படி கேவலப்(?!) படுத்துனீங்கன்னு அவரை போட்டு நொங்கி எடுத்துட்டேன்.

மனுஷர் பாவம் "இல்லம்மா ஏதாச்சும் தப்பு நடந்திருக்கும் இல்லேன்னா இப்படி ஆகியிருக்காதுன்னார்". அடுத்த(மறுபடியுமா?!) தடவை தப்பு நடக்காம பார்த்துக்கறோம்னு சொல்லி என்கிட்ட இருந்து தப்பியோடிட்டார்.

அப்புறம் கொஞ்சகாலம் வரை கம்பன் கழகம்னு சொல்லிக்கிட்டு என் முன்னாடி வந்தவங்க கதை எல்லாம் அவ்வளவுதான். இப்போ நினைச்சா சிரிப்பு வருது. ஆனா அப்போ அம்புட்டு கோவம். அந்த பையன்(இப்போ டாக்டர்) கிண்டல் பண்ணலேன்னா ஒருவேளை அவ்வளவு கோபப்பட்டிருக்க மாட்டேனோ என்னவோ :)

ஆனா இன்னிக்கு வரைக்கும் கம்பன் கழகம் எங்களுக்கு ஏன் பல்பு கொடுத்திச்சுன்னு மட்டும் புரியவே இல்லை.