அலற வைத்த அழையா விருந்தாளி

போன சனிக்கிழமை காலையிலேயே எங்க வீட்டு ரங்கமணி கோல்ஃப் விளையாடப் போறேன்னு சொல்லி எஸ்கேப் ஆயிட்டார். அவரை அனுப்பி வச்சிட்டு மீண்டும் ஒரு குட்டித் தூக்கம் (பின்னே அதிகாலை 6மணிக்கெல்லாம் முழிச்சுக்கிட்டா என்னாவறது) போட்டுட்டு ஏழரைக்கு மீண்டும் முழிச்சு (ஏழரைக்கு முழிச்சதுனாலதான் அன்னைக்கு ஏழரையாயிடுச்சோ என்னவோ) குளிச்சு முடிச்சு... அப்பப்பா காலையிலேயே எம்பூட்டு வேலை...

ஒன்பது மணிக்கு ஒருவழியா லன்ச் சமைக்கலாமேன்னு கிச்சனுக்குள் போனேன். என்னது ஒன்பது மணிக்கே லன்ச் சமைப்பீங்களா அப்படீன்னு கேட்கக்கூடாது. ஏன்னா இந்த ரங்கமணிங்களுக்கு எல்லாம் பொதுவா ஒரு குணம் உண்டு. சீக்கிரம் சாப்பிட வருவேன்னு சொல்லிட்டு போனாங்கன்னா அன்னிக்கு ஒன்னு சாப்பிடவே வரமாட்டாங்க இல்லேன்னா மூணுமணிக்கு மேல வந்து நிப்பாங்க. லேட்டாகும்னு சொல்லிட்டு போனாங்கன்னா பதினோரு மணிக்கே வந்து 12மணிக்கு மீட்டிங் இருக்குதும்மா சாப்பாடு கொடுக்கறியான்னு வந்து நிப்பாங்க. இடையிலே ஒரு ஃபோனோ மெசேஜோ கூட இருக்காது. அதனால் இப்போ நிறையா தங்கமணிங்க உஷாராயிட்டோம். எப்போ வேணும்னாலும் வந்து சாப்பிடுங்க அப்படீன்னு பதினோரு மணிக்குள்ள சமைச்சு வச்சிடுவோம். ரங்கமணி எப்போ வர்றாங்களோ அப்போ திரும்பவும் சூடாக்கி கொடுத்திடுவோம் :)

ஆங்... எங்க விட்டேன்....சமைக்க கிச்சனுக்குள் போய் ஃப்ரிட்ஜை திறந்து(பின்ன மூடிட்டேவா எடுக்க முடியும்னு நீங்க முனுமுனுக்கறது கேக்குது) காய்கறிகளை எடுத்துட்டு திரும்பினா மிக்சி பக்கத்தில் ஒரு விருந்தாளி வந்து நிக்கறாங்க. எனக்கு அவங்களைப் பார்த்ததும் கையும் ஓடலை காலும் ஓடலை. உடனே ரங்கமணிக்கு ஃபோன் பண்ணினா... அவர் எடுக்கவே இல்லை. மனதுக்குள்ளே திட்டிக்கிட்டு வந்திருக்கவங்களுக்கு எதை வைச்சு கொடுக்கலாம்னு யோசிச்சேன். வீட்டில் உள்ளதை வைச்சு கொடுத்து(கொடுக்கவும் பயம்) அவங்களுக்கு போதலேன்னா பிரச்சினையாயிடுமே... (ஏன்னா வந்திருக்கறவங்க ரொம்ப கோபக்காரங்க) அப்படீன்னு யோசிச்சுட்டே(பயந்துக்கிட்டே) செக்யூரிட்டிக்கு ஃபோன் பண்ணி விருந்தாளி வந்திருக்கற விஷயத்தை சொன்னேன்.

உடனே செக்யூரிட்டிகளும் வீட்டுக்கு வந்து விருந்தாளியைப் பார்த்தாங்க. வந்த விருந்தாளி வயசு குறைஞ்சவங்களா இருந்ததால அவங்க கையில இருந்ததை வச்சே ஒன்னு கொடுத்தாங்க. விருந்தாளி மயங்கி கீழ விழுந்துட்டாங்க. பெரியவங்க யாராவது வந்திருக்காங்களான்னு வீட்டுக்குள்ள போய் தேடினாங்க. யாரும் இல்லை. அப்புறம் செக்யூரிட்டிகளே கையில் எடுத்துட்டு போயிட்டாங்க. இப்போதான் எனக்கு நிம்மதியாச்சு. அப்பாடா வந்த விருந்தாளிக்கு கோபம் வராதமாதிரி கவனிச்சு திருப்பி அனுப்பிச்சுட்டோமேன்னு நிம்மதியாச்சு.

சரி.. இவ்வளவு நேரம் விருந்தாளி விருந்தாளின்னு சொன்னேனே அவர் யாருன்னு கண்டுபிடிச்சுட்டீங்களா?! கண்டுபிடிச்சவங்களுக்கு சபாஷ். கண்டுபிடிக்காதவங்களுக்காக... வந்தது வேற யாரும் இல்லை....குட்டி பாம்பு தான். இரண்டு நாட்களாக பெய்த மழையில் மலையிலிருந்து அடித்துக் கொண்டு வந்திருக்கும் என்று நினைக்கிறேன்

சாவகாசமா ரங்கமணி கோல்ஃபெல்லாம் விளையாடி முடிச்சுட்டு ஏம்மா ஃபோன் பண்ணினியாம்மான்னு எனக்கு ஃபோன் பண்றார். எனக்கு வந்த கோபத்தில்... ஒண்ணும் செய்ய முடியலை ஏன்னா ஆள் எதிரில் இல்லையே :(. அப்புறம் என்ன அன்னிக்கு சமையல் அம்புட்டுதான். ரங்க்ஸு பர்ஸுக்கு வேட்டுதான் :)

டிஸ்கி: பாம்பு ஃபோட்டோ எங்கேன்னெல்லாம் கேட்கக் கூடாது. ஏன்னா புத்தகத்துல பாம்பு படம் இருந்தா கூட அந்த புத்தகத்தையே தொடமாட்டேன். அவ்வளவு தைரியசாலி நான் :( இப்பவும் கிச்சனுக்குள் போகும்போது யாராவது இருக்காங்களான்னு நல்லா தேடிப்பார்த்துக்கிட்டுதான் போறேன்.